Maffia

Deze week gaf ik een avond les aan professionals die zijdelings met borstvoeding te maken hebben. Een bijscholing. Van de 7 deelnemende vrouwen hadden er 4 kinderen. Eén had een een positieve ervaring met borstvoeding. De andere drie gaven aan dat ze er zo'n slechte ervaring ermee hadden dat ze dat dus nooit meer zouden doen. Eén was maar niet eens begonnen na alle ellende die ze ervan gezien had in haar omgeving, de andere 2 waren na enkele dagen huilend gestopt en er bij de 2e niet aan begonnen.

Dat vind ik op zich al een trieste score. Als borstvoeding zo leuk, makkelijk en goed voor de moeder- kindbinding is dan is het toch triest dat maar zo weinig vrouwen dat zo ervaren.

Maar minstens zo schokkend vond ik dat de rol van de lactatiekundige als heel naar ervaren was. Een deelneemster vertelde dat ze 2 jaar geleden zo ziek was dat ze dacht dat ze dood zou gaan, en met haar baby ging het ook niet goed. De lactatiekundige die 's avonds ongevraagd aan haar bed kwam vertelde haar streng (althans zo had ze het ervaren) dat ze toch wel 7 - 10 x moest kolven, waarvan 2 x 's nachts. Ze kon alleen maar huilen, zei ze. Doodziek en met bloedende tepels had ze besloten dat ze dat dus nooit meer ging doen.
En ook de andere vrouw had een dergelijke ervaring. Pijn was normaal, daar moest ze maar doorheen, en bloedende tepels hoorde er nu eenmaal bij in de eerste dagen.

Deze vrouwen hadden de zorg voor borstvoeding ervaren als volkomen voorbijgaand aan de zorg voor henzelf. De vraag 'hoe is het met jou, wat kun jij aan, wat wil jij' was niet voldoende gesteld. Misschien was het wel  gevraagd door de lactatiekundige, maar niet binnengekomen. De zorg voor 'de' borstvoeding was duidelijk als belangrijker overgekomen.

Ongemotiveerde moeders? Kennelijk niet. Want toen ik in de loop van de avond vertelde hoe borstvoeding werkt stonden de tranen in de ogen. 'Als ik dát geweten had', 'als die lactatiekundige me dat had uitgelegd', 'waarom kon ze me niet laten slapen en me dit dán vertellen?'.

Als beroepsgroep moeten we ons dit soort ervaringen denk ik aantrekken. Zorg voor borstvoeding is veel meer dan zorg voor melkproductie, babyzorg en babyvoeding. Zonder moeders geen borstvoeding.

Last week I gave a presentation for caregivers in a field where breastfeeding is a side-issue. Of 7 participants, all women, 4 had children. One had a positive experience, the other 3 described their experience as so bad that they would never try it again. One never even started after seeing the misery of the breastfeeding women amongst her family and friends. The other 2 had given up after a few days, and had not tried with a second child.


That in itself is a shocking score. If breastfeeding is so nice, easy and good for bonding it is sad that so few women experience that.



But at least as shocking was the role of the lactation consultant in their stories. One participant described in detail how 2 years ago she had been so ill she thought she would die, and her baby was not doing well either. Unasked-for a lactationconsultant came to her hospitalbed that evening and sternly (at least, that is how she remembered it) had told her that she had to pump 7-10 times a day, of which 2 x during the night. She said she could only cry. Very ill and with bleeding nipples she had decided she was not going to do that ever again.

The other woman had a similar experience. She was told that she just had to get through the pain, and that bleeding nipples were a normal part of the first days postpartum.


These women had experienced 'breastfeeding care' as in complete disregard for the care for them as women. The question 'how are you, how much can you handle, what do yóu want' had not been put strongly enough. Maybe it has been asked by the lactationconsultant, but it had clearly not registered. The care for breastmilk had come across much more strongly.



Unmotivated women? Apparently not. When during the class I explained the ins and outs of breastfeeding the two women who had tried to feed got tears in their eyes. 'If I had known thát', 'If the lactationconsultant would have explained that'. 'Why did she not let me sleep a bit and thén explain'?



I think we need to take stories like this to heart. Care for breastfeeding is much more than care for milkproduction, babyfood and babycomfort. Without the mothers no breastfeeding.