Over borstvoeding wordt vaak in superlatieven gedacht en gepraat.
Aan de ene kant de insteek dat borstvoeding zo ideaal is dat het geen nadelen heeft. Aan de andere kant de groep die borstvoeding zwaar overdreven vindt, het heeft over de 'borstvoedingsmaffia', en alleen maar in kan gaan op pijnlijke tepels, hangborsten en melkvlekken.
De meeste vrouwen die ik zie in mijn dagelijks werk vallen in geen van beide categorieen. En voelen zich door beide uitersten tekort gedaan. Gewone moeders, gewone kinderen, gewone vaders. Die meestal echt wel weten dat borstvoeding het beste is voor hun kind. Maar die daarnaast aanlopen tegen de obstakels die ook borstvoeding met zich meebrengt. En die het idee van 'perfect' los kunnen laten.
Zoals de cliente die gisteren innig tevreden tegen haar al even tevreden aan de borst drinkende baby zei: 'ach, en af en toe wat junkfood is ook geen ramp toch'? Ze zei het zo ontspannen dat haar kind al drinkend een brede grijns terug gaf. Moeder en kind waren het eens. In dit gezin wordt het meestal bruin brood met gezond beleg, af en toe pannenkoeken en héél af en toe echt junkfood. En voor de meeste kinderen is dat denk ik een prima optie. De uitzonderingen met echte darmafwijkingen, allergieeen en dergelijke daargelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten