Het is opvallend hoe makkelijk onderzoeksuitkomsten op verschillende manieren vertaald kunnen worden naar de praktijk:
Neem nou de conclusie van een onderzoek waaruit blijkt dat snelle groei in de eerste maanden en een snelle toename van de hoofdomtrek bijdragen aan een hoger IQ. http://www.nu.nl/wetenschap/3504906/hoofdgroei-van-baby-voorspelt-iq.html

Prima. Dat is wat borstvoeding kan leveren; borstgevoede kinderen groeien als borstvoeding echt goed gaat de eerste maanden inderdaad hard.

Maar de conclusie die getrokken wordt is vervolgens riskant geformuleerd:
"We weten dat veel moeders moeilijkheden ondervinden bij het geven van borstvoeding in de eerste weken van het leven van hun baby", aldus Smithers.
"Onze bevindingen suggereren dat er in zulke gevallen snel moet worden ingegrepen."




Hoe dat moet gebeuren wordt in elk geval in deze samenvatting in het midden gelaten.

Nu maar hopen dat de juiste conclusie hieraan verbonden wordt: dat dat 'ingrijpen' heel vaak haalbaar is mét borstvoeding. Dat met soms kleine aanpassingen voeden prettiger en bevredigender kan gaan voor moeder en kind.
En dat dat ingrijpen dus niet hoeft te gebeuren door goed bedoeld bijvoeding te geven als de groeicurve afbuigt. Maar door in de eerste dagen en weken moeder en kind goed op weg te laten komen met borstvoeding. En zo nodig met de ouders te verkennen wat de oorzaak is van matige groei en hen de kennis te helpen vinden om hun kind zo goed mogelijk effectief en prettig de borst te geven.

Alle zorgverleners in de ouder- en kindzorg zouden die vaardigheden moeten hebben. Zodat de drempel om gewoon borstvoeding te geven zo klein mogelijk is.
En als de standaard protocollen en technieken niet werken zijn er inmiddels lactatiekundigen IBCLC. Voor maatwerk als nodig.